W Uniwersytecie Wrocławskim trwa międzynarodowa konferencja „Społeczne granice pracy: krytyczne badania nad światem pracy w czasach wielokryzysu”.
Wydarzenie organizowane jest przez Zakład Socjologii Pracy i Gospodarki w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego, Sekcję Socjologii Pracy i oddział wrocławski Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, Critical Labour Studies Network oraz Komitet Badawczy 44 „Ruchy pracownicze” Międzynarodowego Towarzystwa Socjologicznego.
Środa, czyli pierwszy dzień konferencji, była zaplanowana jako cykl otwartych spotkań z przedstawicielami oraz przedstawicielkami związków zawodowych, organizacji pracodawców, administracji publicznej oraz organizacji pozarządowych. Odbyły się trzy warsztaty skoncentrowane wokół projektów badawczych dotyczących aktualnych wyzwań rynku pracy oraz trwających kryzysów. Wzięli w nich udział przedstawiciele i przedstawicielki związków zawodowych, organizacji pracodawców, samorządu i administracji rządowej, a także liczni goście i gościnie z kraju i zagranicy.
Po warsztatach na bazie projektów: ResPecTMe Awarness oraz the ENDURE Community Resilience Lab skupionych wokół pracy platformowej i sytuacji migrantek i migrantów na rynku pracy, zespół projektowy zaprezentował wyniki odnoszące się do problematyki jakości pracy w branżach kluczowych w kontekście oddziaływania nakładających się kryzysów.
Warsztat został poprowadzony przez Julię Kubisę z Uniwersytetu Warszawskiego. Wyniki realizowanego w konsorcjum projektu przedstawił Jacek Burski z Uniwersytetu Wrocławskiego. Prezentacja wprowadzająca dotyczyła zmian w jakości miejsc pracy w branżach kluczowych dla funkcjonowania gospodarki i społeczeństwa w Polsce – ochronie zdrowia, edukacji, logistyki i pomocy społecznej – w trakcie wielokryzysu w latach 2020-2024, ze szczególnym uwzględnieniem pandemii COVID-19, wojny w Ukrainie i problemów chronicznych typowych dla patchworkowego kapitalizmu. Dodatkowo prelegent przedstawił rekomendacje dla partnerów społecznych (rządu, związków zawodowych i pracodawców) odnośnie przeciwdziałania negatywnym konsekwencjom wielokryzysu w sferze pracy. Podkreślił m.in. konieczność systemowego wzrostu wynagrodzeń, demokratyzacji zbiorowych stosunków pracy i wsparcia dla autonomii szeregowych pracowników i pracownic w miejscach pracy.
Uczestnicy i uczestniczki panelu – Edyta Odyjas z NSZZ „Solidarność”, Maria Magdalena Malinowska z OZZ Inicjatywa Pracownicza i Jacek Pluta z Urzędu Miejskiego Wrocławia przedyskutowali zaproponowane rekomendacje oraz opowiedzieli o doświadczeniach wielokryzysu m.in. w logistyce, sądownictwie i Domach Pomocy Społecznej. Przedstawiciele strony społecznej zaakcentowali m.in. problemy zdrowotne (w tym psychologiczne) pracowników, ograniczone działania pomocowe instytucji państwa i pracodawców oraz brak odpowiednich warunków materialnych dla odpowiedniego funkcjonowania w warunkach kryzysu w miejscu pracy. Zgodzono się również, że wielokryzys ujawnił potencjał m.in. do zbiorowych działań oddolnych pracowników, którzy w obliczu następujących po sobie wstrząsów po 2020 roku musieli polegać m.in. na własnych zasobach, pomysłowości oraz solidarności w celu dostarczenia kluczowych dla gospodarki, państwa i społeczeństwa usług publicznych.
